Theo Angelopoulos

Αν κάνω ένα βήμα, είμαι αλλού, ή πεθαίνω

Remembering Theodoros Angelopoulos (1935 – 2012)

Αναπαράσταση (Anaparastasi / Reconstruction) – 1970

Mωρή κοντούλα λεμονιά
με τα πολλά λεμόνια, Bησσανιώτισσα
σε φίλησα κι αρρώστησα
και το γιατρό δε φώναξα.

Μέρες του ’36 (Meres tou ’36 / Days of ’36) – 1972

Βαριά βαρούν τα σήμαντρα
μες τη Θεσσαλονίκη
Μπροστά πηγαίνει ο Βασιλιάς
κι από κοντά του η Νίκη

Ο Θίασος (O Thiasos / The Travelling Players) – 1975

Δε μου λέτε – Γιαξεμπόρε
Βρε κορίτσια – Γιαξεμπόρε
Πώς περνάτε; – Γιαξεμπόρε
Πού θα πάτε; – Γιαξεμπόρε
Ήρθε η Γκόλφω
Να κι ο Τάσος
Μπείτε όλοι
Να τους δείτε

Οι Κυνηγοί (Oi Kynigoi / The Hunters) – 1977

Γιατί θες να φύγεις πού θα πας
αφού σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς
Γρήγορα θα πληγωθείς
θα γυρίσεις μα δε θα με βρεις

Γιατί θες για πάντα να με χάσεις
και πικρά πολύ πικρά να κλάψεις;

Ο Μεγαλέξαντρος (O Megalexandros – Alexander the Great) – 1980

Φάτε και πιείτε άρχοντες και τώρα σας διηγούμαι
Κι εγώ να σας εδιηγηθώ για τον αντρειωμένο
Τον Άγιο Μεγαλέξαντρο τον μυριοξακουσμένο

Που `χει περπάτημα λαφιού και ζαρκαδιού σβελτάδα
Που `χει στα δυο τα μάτια του του ήλιου την λαμπράδα
Που δίνει άρτο και νερό σ’ όλα τα διψασμένα
Και τα μαχαίρια προσκυνά τα χιλιοματωμένα

Ταξίδι στα Κύθηρα (Taxidi sta Kythira / Voyage to Cythera) – 1984

Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας

Σ’ άγγιξε ξανά του κόσμου η παγωνιά κι η ερημιά
πώς να τη γιατρέψεις την παλιά πληγή βαθιά μες στην ψυχή

Ο Μελισσοκόμος (O Melissokomos / The Beekeeper) – 1986

Μπορεί και να `ναι απ’ τον καπνό
μπορεί κι απ’ τον αγέρα
τα βουρκωμένα μάτια μου
και τούτη η παγωνιά

Μπορεί και να `ναι απ’ τον καπνό
που θάμπωσε τη μέρα
κι όχι από σένα μάτια μου
που άνοιξες πανιά

Τοπίο στην Ομίχλη (Topio stin Omichli / Landscape in the Mist) – 1988

Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού (To Meteoro Vima tou Pelargou / The Suspended Step of the Stork) – 1991

Πανσέληνος ο Έρωτας βουρλίζει το κορμί μου
και σ’ ονειρεύομαι, και σ’ ονειρεύομαι, και σ’ ονειρεύομαι
σαν το χαμψίνι σάρωσες την έρημη ψυχή μου
και τώρα καίγομαι, και τώρα καίγομαι, και τώρα καίγομαι

Με σκλάβωσες, με λάβωσες και θέλω να πεθάνω
για να `χω τη λαβωματιά στον κάτω κόσμο συντροφιά
και να ποθώ παράφορα τον κόσμο τον απάνω

Το Βλέμμα του Οδυσσέα (To Vlemma tou Odyssea / Ulysses’ Gaze) – 1995

Το όνομά μου είναι Ρόζα
Είμαι το τραγούδι της ψυχής
Πάνω απ’ τις στέγες των σπιτιών
Πέρα από τον άνεμο
Θέλησα να αλλάξω τον κόσμο και έγινα το τραγούδι